Veldesdoorn is bladverliezend en heeft in oktober een mooie goudgele hefstverkleuring. Acer campestre elsrijk word vaak genomen wanneer de bomen naast een terras of pad komen. Het wortelgestel van deze leiboom heeft veel haarwortels waardoor er geen grote dikke wortels ontstaan. Deze soort is gemakkelijk te onderhouden als leischerm, 1à2 maal per jaar scheren. Veldesdoorn heeft een klein tot middelgroot blad waardoor er bij het jaarlijks scheren weinig tot geen kale plekken ontstaan.
Grootte | 120×120, 120×160, 120×180, 160×120, 180×120 |
---|---|
Stamhoogte | 180, 200 |
Stamdikte | 8I10, 10I12, 12I14, 14I16, 16I18, 18I20, 20I25, 25I30, 30+ |
Voet | draadkluit, blote wortel, pot |
De “worplesdon” selectie heeft dezelfde eigenschappen van de wilde amberboom. Deze selectie is voor klanten die liever een leiboom hebben met een klassieke stam ipv. Een kurkstam. Amberboom heeft een mooi 5hoekig ingesneden blad. Bij het scheren of snoeien van deze leiboom zal er een aangename geur vrijkomen.
De “worplesdon” selectie heeft dezelfde eigenschappen van de wilde amberboom. Deze selectie is voor klanten die liever een leiboom hebben met een klassieke stam ipv. Een kurkstam. Amberboom heeft een mooi 5hoekig ingesneden blad. Bij het scheren of snoeien van deze leiboom zal er een aangename geur vrijkomen.
Parrotia persica, ook wel perzisch ijzerhout genoemd, is een bijzonder decoratieve, bladverliezende leiboom uit de toverhazelaarfamilie. Hij heeft een bossige, breedgespreide habitus, met afhangende takken en decoratieve, afschilferende bast. De bladeren zijn alternerend, ovaal, leerachtig, ondiep getand, bronskleurig tot roodachtig paars bij ontluiken, groen in de zomer en prachtig verkleurend naar geel, oranje, karmozijnrood, scharlakenrood tot purper in de herfst. Parrotia persica bloeit van januari tot maart, met kleine, hamamelisachtige, rode bloemen, op het naakte hout. Ijzerhout houdt van een standplaats in de zon of halfschaduw, is flexibel qua bodem, droogteresistent, winterhard, luchtverontreiniging tolerant en onderhoudsarm.
Parrotia persica, ook wel perzisch ijzerhout genoemd, is een bijzonder decoratieve, bladverliezende leiboom uit de toverhazelaarfamilie. Hij heeft een bossige, breedgespreide habitus, met afhangende takken en decoratieve, afschilferende bast. De bladeren zijn alternerend, ovaal, leerachtig, ondiep getand, bronskleurig tot roodachtig paars bij ontluiken, groen in de zomer en prachtig verkleurend naar geel, oranje, karmozijnrood, scharlakenrood tot purper in de herfst. Parrotia persica bloeit van januari tot maart, met kleine, hamamelisachtige, rode bloemen, op het naakte hout. Ijzerhout houdt van een standplaats in de zon of halfschaduw, is flexibel qua bodem, droogteresistent, winterhard, luchtverontreiniging tolerant en onderhoudsarm.
Kurkeik is een bekende groenblijvende eik uit het westelijk Middellandse Zeegebied. Van oudsher in cultuur voor de kurkwinning waarvoor hij eens in de 7 jaar ontschorst wordt. De zachte schors is grijsbruin en pas vanaf het vierde jaar voorzien van diepe groeven.. Het wintergroene, getande blad is ovaal tot eivormig en glanzend donkergroen. Het blad lijkt bijna op dat van steeneik,quercus ilex. Quecus suber is dus een ideale wintergroene boom met de zelfde eigenschappen van steeneik maar met een unieke stam.
Kurkeik is een bekende groenblijvende eik uit het westelijk Middellandse Zeegebied. Van oudsher in cultuur voor de kurkwinning waarvoor hij eens in de 7 jaar ontschorst wordt. De zachte schors is grijsbruin en pas vanaf het vierde jaar voorzien van diepe groeven.. Het wintergroene, getande blad is ovaal tot eivormig en glanzend donkergroen. Het blad lijkt bijna op dat van steeneik,quercus ilex. Quecus suber is dus een ideale wintergroene boom met de zelfde eigenschappen van steeneik maar met een unieke stam.