Parrotia persica, ook wel perzisch ijzerhout genoemd, is een bijzonder decoratieve, bladverliezende leiboom uit de toverhazelaarfamilie. Hij heeft een bossige, breedgespreide habitus, met afhangende takken en decoratieve, afschilferende bast. De bladeren zijn alternerend, ovaal, leerachtig, ondiep getand, bronskleurig tot roodachtig paars bij ontluiken, groen in de zomer en prachtig verkleurend naar geel, oranje, karmozijnrood, scharlakenrood tot purper in de herfst. Parrotia persica bloeit van januari tot maart, met kleine, hamamelisachtige, rode bloemen, op het naakte hout. Ijzerhout houdt van een standplaats in de zon of halfschaduw, is flexibel qua bodem, droogteresistent, winterhard, luchtverontreiniging tolerant en onderhoudsarm.
Grootte | 120×120, 120×160, 120×180, 160×120, 180×120 |
---|---|
Stamhoogte | 180, 200 |
Stamdikte | 8I10, 10I12, 12I14, 14I16, 16I18, 18I20, 20I25, 25I30, 30+ |
Voet | draadkluit, pot |
Deze leiboom/scherm is ideaal voor hoge brede schermen. De bladeren zijn lichtgroen, bijna rond, hartvormig en gezaagd. De bloeiwijze bestaat uit zoetgeurende, gele bloemen in opgaande tuilen. De ronde vruchtjes zijn niet geribd, zacht behaard en gevleugeld.
Deze leiboom/scherm is ideaal voor hoge brede schermen. De bladeren zijn lichtgroen, bijna rond, hartvormig en gezaagd. De bloeiwijze bestaat uit zoetgeurende, gele bloemen in opgaande tuilen. De ronde vruchtjes zijn niet geribd, zacht behaard en gevleugeld.
Deze bijzondere en zeldzame boom is gevonden in New Madrid, Missouri, U.S.A. als zaailing van de Q. texana. De groei en habitus is vergelijkbaar met de Q. palustris en de Q. rubra. Het jonge blad is opvallend oranje-rood en verkleurd dan naar lichtgroen, donkergroen. Echt heel apart om dit aan één tak te zien. Ook de oranjerode herfstkleur is de moeite waard.
Deze bijzondere en zeldzame boom is gevonden in New Madrid, Missouri, U.S.A. als zaailing van de Q. texana. De groei en habitus is vergelijkbaar met de Q. palustris en de Q. rubra. Het jonge blad is opvallend oranje-rood en verkleurd dan naar lichtgroen, donkergroen. Echt heel apart om dit aan één tak te zien. Ook de oranjerode herfstkleur is de moeite waard.
Kurkeik is een bekende groenblijvende eik uit het westelijk Middellandse Zeegebied. Van oudsher in cultuur voor de kurkwinning waarvoor hij eens in de 7 jaar ontschorst wordt. De zachte schors is grijsbruin en pas vanaf het vierde jaar voorzien van diepe groeven.. Het wintergroene, getande blad is ovaal tot eivormig en glanzend donkergroen. Het blad lijkt bijna op dat van steeneik,quercus ilex. Quecus suber is dus een ideale wintergroene boom met de zelfde eigenschappen van steeneik maar met een unieke stam.
Kurkeik is een bekende groenblijvende eik uit het westelijk Middellandse Zeegebied. Van oudsher in cultuur voor de kurkwinning waarvoor hij eens in de 7 jaar ontschorst wordt. De zachte schors is grijsbruin en pas vanaf het vierde jaar voorzien van diepe groeven.. Het wintergroene, getande blad is ovaal tot eivormig en glanzend donkergroen. Het blad lijkt bijna op dat van steeneik,quercus ilex. Quecus suber is dus een ideale wintergroene boom met de zelfde eigenschappen van steeneik maar met een unieke stam.